ഡോ. മാത്യു ജോയിസ്, ലാസ് വേഗാസ്
ലോകമെമ്പാടുമുള്ള രാജ്യങ്ങളിൽ അമ്മമാരുടെ ബഹുമാനാർത്ഥം ആഘോഷിക്കുന്ന ഒരു അവധി ദിവസമാണ് “മദേഴ്സ് ഡേ”എന്നറിയപ്പെടുന്ന മാതൃദിനം.
മാതൃത്വത്തേയും മാതാവിനേയും പ്രകീർത്തിക്കുന്ന ദിവസമാണ് മാതൃദിനം.
ആധുനിക രൂപത്തിൽ ഈ അവധി അമേരിക്കയിൽ നിന്നാണ് ഉത്ഭവിച്ചത്, അവിടെ മെയ് മാസത്തിലെ രണ്ടാമത്തെ ഞായറാഴ്ചയാണ് ഇത് ആചരിക്കുന്നത്.
മറ്റ് പല രാജ്യങ്ങളും ഈ തീയതിയിൽ മാതൃദിനം അവധിയായി ആഘോഷിക്കുന്നു. മധ്യകാലഘട്ടത്തിൽ, നോമ്പിന്റെ നാലാമത്തെ ഞായറാഴ്ച, താമസം മാറിപ്പോയവർക്ക് സ്വന്തം ഇടവകകളെയും അവരുടെ അമ്മമാരെയും സന്ദർശിക്കാൻ അനുവദിക്കുന്ന പതിവ് ഉണ്ടായിരുന്നു. ബ്രിട്ടനിൽ ഇത് മദറിംഗ് ഞായറാഴ്ചയായി മാറി, ആധുനിക കാലത്തും ഇത് തുടർന്നു, എന്നിരുന്നാലും ഇത് മാതൃദിനമായി പരിണമിച്ചുവെന്നും പറയപ്പെടുന്നു.
കുട്ടികളെ വളർത്തൽ, വീട് നടത്തിക്കൊണ്ടുപോകൽ, മറ്റു ജോലി ചെയ്തു ശമ്പളം സമ്പാദിക്കൽ – ഇങ്ങനെ ഒരു അമ്മയുടെ ജോലി ഒരിക്കലും അവസാനിക്കുന്നില്ല, പക്ഷേ ഏറ്റവും മികച്ച അമ്മയാകാൻ സഹായിക്കുന്നതിന് കാലം തെളിയിച്ച സത്യങ്ങളും പ്രോത്സാഹനവും വളരെ ചിന്തനീയമാണ്.
“കുട്ടിക്കാലത്തു വികൃതി കാട്ടാത്തവരായി ആരും ഉണ്ടാകില്ല. നമ്മൾ അമ്മയെ ഒളിച്ചു എന്ത് കാട്ടിയാലും കൈയ്യോടെ പിടികൂടും. ഏട്ടനോ ചേച്ചിയോ കൂടെയുണ്ടെങ്കിൽ നമ്മൾ ചെയ്യുന്ന വികൃതിക്ക് അവർക്ക് ആകും തല്ല് കിട്ടുക. സത്യം പറഞ്ഞാൽ ഈ അമ്മമാർ ക്ഷമ നശിച്ചിട്ട് ആകും ഒന്ന് തല്ലുക. അമ്മയോ അച്ഛനോ തല്ലുമ്പോൾ നമുക്ക് ഒത്തിരി സങ്കടമാകും. അല്ലേ. പക്ഷേ പിന്നീട് അവർ നമ്മളെ തല്ലിയ കൈകൾ കൊണ്ട് തലോടി കെട്ടിപ്പിടിച്ചു കവിളിൽ ഒരുമ്മ കൂടി തരുമ്പോൾ തല്ല് കിട്ടിയ വേദന എവിടെ പോയതെന്ന് അറിയില്ല. നമ്മുടെ തെറ്റുകളിൽ ശരികളായി നമുക്ക് വഴിതെളിയിച്ചു തന്ന അച്ഛനോടും അമ്മയോടും അല്ലാതെ മറ്റാരോടാണ് നമ്മുടെ സങ്കടവും സന്തോഷവും ആദ്യം പങ്കുവെക്കേണ്ടത്”.
കുട്ടികളും അവരുടെ അമ്മമാരും തമ്മിൽ ഒരു സുപ്രധാന ബന്ധമുണ്ട്, കൂടാതെ എല്ലാ ശിശു മനഃശാസ്ത്രജ്ഞരും ആ വൈകാരിക ബന്ധത്തെ “അറ്റാച്ച്മെന്റ്” എന്ന് വിളിക്കുന്നു. ആരോഗ്യകരമായ കുട്ടികളുടെ വളർച്ചയ്ക്ക് ഈ പൊക്കിൾകൊടി ബന്ധം സുപ്രധാനമാണ്, അത്യന്താപേക്ഷിതമാണ്.
ചുറ്റും ഭീതിയും പ്രശ്നങ്ങളും പടർന്നുപിടിച്ചാലും, ജീവനെക്കാൾ ശക്തമായ എന്തോ ഒന്ന് ദൈവം ഓരോ അമ്മമാരുടെയും ഉള്ളിൽ നിക്ഷേപിച്ചിട്ടുണ്ട്. മിക്ക അമ്മമാർക്കും ഒരു പരിധിവരെ ആ ശക്തിയിലും വിശ്വാസമുണ്ട്.
അറ്റാച്ച്മെന്റ് നിലനിൽക്കുന്നത് ഓക്സിടോസിൻ എന്ന ഒരു ഹോർമോൺ നയിക്കുന്ന
അടിത്തറയിലാണ് . കൂടാതെ കുട്ടികളുടെയും മുതിർന്നവരുടെയും സുരക്ഷയ്ക്ക് അത് നിർണായകമാണ്. ഇത്
പ്രസക്തമായി
അമ്മമാർക്കും പെൺമക്കൾക്കും, അമ്മമാർക്കും ആൺമക്കൾക്കും
വ്യത്യസ്തമായ രീതിയിൽ
വർത്ഥിക്കുന്നുണ്ടാവാം.
ആൺകുട്ടി ആയാലും പെൺകുട്ടി ആയാലും, അവരുടെ ആരോഗ്യത്തിനും ക്ഷേമത്തിനും ഈ മാതൃബന്ധത്തിന്റെ പ്രാധാന്യം പറഞ്ഞറിയിക്കാൻ കഴിയാത്തതാണ് . അമ്മമാരും കുഞ്ഞുങ്ങളും അറ്റാച്ച്മെന്റിൽ പരാജയപ്പെടുമ്പോൾ, എല്ലാത്തരം ശാരീരികവും മാനസികവുമായ രോഗങ്ങളുമായി നേരിട്ട് ബന്ധപ്പെട്ടിരിക്കുന്നുവെന്ന് തെളിയിക്കപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്. കാരണം വ്യക്തമാണ്. ഒരു കുട്ടി പതിവായി നെഗറ്റീവ് വികാരങ്ങളാലും സമ്മർദ്ദകരമായ സാഹചര്യങ്ങളാലും വലയുകയാണെങ്കിൽ, ശൈശവാവസ്ഥയിൽ നേരിടാനുള്ള അവളുടെ കഴിവില്ലായ്മ ആജീവനാന്ത മാതൃകയായി മാറുന്നു. മാതൃബന്ധ അറ്റാച്ച്മെന്റും മോശം ആരോഗ്യവും തമ്മിലുള്ള ബന്ധം കേവലം സൈദ്ധാന്തികമല്ല. അത് ഒരു യാഥാർത്ഥ്യമാണ്.1
നേരെമറിച്ച്, തന്നെ വളർത്തുന്ന അമ്മ പ്രയാസങ്ങൾ നേരിടുന്ന തന്റെ കുഞ്ഞിനുവേണ്ടി സ്നേഹപൂർവ്വം ഇടപെടുമ്പോൾ, അത്ഭുതകരമായ പലതും സംഭവിക്കുന്നു. സാധാരണയായി, അവൾ പേടിച്ചരണ്ട കുഞ്ഞിനോട് മൃദുവായി സംസാരിക്കുന്നു, അവളെ കെട്ടിപ്പിടിക്കുന്നു, ശുചിയായി പരിരക്ഷിക്കുന്നു, അവളോടൊപ്പം മൃദുവായി ഊഞ്ഞാൽ ആടുന്നു, ചൂടുള്ളതും പോഷിപ്പിക്കുന്നതുമായ ഒരു മാറിടം നൽകിക്കൊണ്ട് നിശബ്ദമായി പാടുന്നു. അവളുടെ കൈകളിലെ കുട്ടി വൈകാരികമായും ശാരീരികമായും ശാന്തനാകുന്നു, അവളുടെ ഭയം കുറയുന്നു.
അമ്മയ്ക്കും കുഞ്ഞിനും ആ ആഴത്തിലുള്ള സംതൃപ്തി നൽകുന്ന അനുഭവത്തിൽ നിന്ന്, അവർക്കിടയിൽ ഒരു ബന്ധം രൂപപ്പെടാൻ തുടങ്ങുന്നു. അത് വരാനിരിക്കുന്ന എല്ലാത്തിനും ഒരു അടിത്തറ സ്ഥാപിക്കും. അമ്മയും കുഞ്ഞും കെട്ടിപ്പടുക്കുന്ന ബന്ധം ഒരിക്കലും പൂർണ്ണമായും ഉപേക്ഷിക്കപ്പെടുകയോ മറക്കുകയോ ചെയ്യില്ല. അതുകൊണ്ടായിരിക്കാം യുദ്ധക്കളത്തിൽ ദുസ്സഹമായ മുറിവേറ്റവരും, അപകടത്തിൽ മരിക്കുന്നവരുമായ പുരുഷന്മാർ പലപ്പോഴും അവരുടെ കണ്ണീരിലൂടെ അവസാനമായി ഒരു വാക്ക് ഉച്ചരിക്കുന്നത്: “അമ്മേ! എന്റെ അമ്മേ” എന്നാണല്ലോ.
സമീപ വർഷങ്ങളിൽ സംസ്കാരത്തിൽ ഉണ്ടായ നാടകീയമായ മാറ്റങ്ങൾ കാരണം ആൺകുട്ടികൾക്കും പെൺകുട്ടികൾക്കും തലമുറകൾക്കിടയിൽ ബന്ധം സ്ഥാപിക്കുന്നത് വളരെ ബുദ്ധിമുട്ടായി തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. അമ്മയോടുപോലും വിഘടിച്ചു വീടു വിട്ടിറങ്ങിപ്പോകുന്ന മക്കളുടെ യുഗമായി മാറുന്നതും നമ്മൾ കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കയല്ലേ.
“അമ്മമാരുടെ സ്നേഹത്തിനു ചിലപ്പോള് നുണയുടെ രൂപമുണ്ടാവും. ഭക്ഷണം മിച്ചമില്ലാഞ്ഞിട്ടു, അമ്മ ഒരു പക്ഷേ കഴിച്ചിട്ടുണ്ടാവില്ല, എങ്കിലും വിശക്കുന്നില്ലെന്നോ, കഴിച്ചെന്നോ പറഞ്ഞേക്കാം.
അമ്മ പറഞ്ഞ ഓരോ നുണകളും അമ്മമാരുടെ ഓരോ ത്യാഗങ്ങള് ആയിരുന്നു എന്ന് ഇത്തിരി വൈകി ആണെങ്കിലും എല്ലാ മക്കളും അറിയുന്നു. എന്നിട്ടും എത്രയോ അമ്മമാരാണ് ഓരോ ദിവസവും വഴിയരികുകളിലും അനാഥാലയങ്ങളിലും ഉപേക്ഷിക്കപെടുന്നത്. ഒരുനിമിഷം തന്റെ അമ്മ തനിക്കുവേണ്ടി സഹിച്ചിട്ടുള്ള കഷ്ടപ്പാടുകൾ ഓര്ത്തു നോക്കു. അപ്പോള് അറിയാം . എല്ലാത്തിനും ഏതിനേക്കാളും ശ്രേഷ്ഠം നമ്മുടെ അമ്മമാർ തന്നെ .
മാതൃദിനം കലണ്ടറിലെ ഒരു തീയ്യതി എന്നതിനേക്കാൾ, നിങ്ങൾക്ക് ജീവൻ, സ്നേഹം, അചഞ്ചലമായ പിന്തുണ എന്നിവ നൽകിയ ഒരു സ്ത്രീയെ ഹൃദയംഗമമായി ഓർമ്മിക്കുന്ന ആഘോഷമാണിത്. കണിശ്ശമായും ഇന്ന് അമ്മയെ നേരിട്ട് കണ്ട് കെട്ടിപ്പിടിച്ചു സ്നേഹവും നന്ദിയും അറിയിക്കുക. ദൂരെസ്ഥലങ്ങളിൽ ആണെങ്കിൽ അതിരാവിലെ അമ്മയെ വിളിച്ചു് ഹാപ്പി മതേഴ്സ് ഡേ പറയുക. നമ്മുടെ അമ്മമാർക്ക് ആ സ്നേഹം മാത്രം മതി എന്നും ഓർത്തിരിക്കാൻ. നിങ്ങളുടെ അമ്മയോ, മുത്തശ്ശിയോ, അമ്മായിയമ്മയോ, അല്ലെങ്കിൽ നിങ്ങളുടെ ജീവിതത്തിൽ മാറ്റങ്ങൾ വരുത്തിയ ഒരു അമ്മയോ ആകട്ടെ, നിങ്ങളുടെ നന്ദി പ്രകടിപ്പിക്കാൻ സമയമെടുത്താൽ, ലോകത്താകമാനം ഈ ദിനം നമുക്ക് അർത്ഥവത്താക്കാം.
അമ്മേ നന്ദി!